"Kiedyś błyszczała z blaskiem jasnego słońca
wśród zgiełku ludzi potrafiła znaleźć swój los.
Kiedyś uśmiech był moją wizytówką,
kiedyś byłeś Ty, rodzina, przyjaciele i ja.
Kiedyś patrzyłam przez różowe okulary.
A gdzie pozostały zgliszcza po blasku słońca?
Już nie znajduję swojego losu .
Po prostu trwam.
Dziś smutek to moja twarz,
dziś jest świat i nienawiść .
Moja drugie ja to możność marzenia i poświęcania się śmierci
kocham czytać wiersze i książki które przypominają mi o TOBIE.
Jedyna radość którą daje mi życie to pomaganie innym
choć czasem to też mi nie wychodzi.
Prosta zwykle siedząca w szarości rzeczywistości
zagubiona w własnym jestestwie....
jestem zwykłą dziewczyną problemami.... "
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz