niebo na wyciągnięcie ręki.

W przeddzień wigilii Święta Wszystkich Świętych
piszę dokładnie 168 list do nieba.

"Drogi Patryku,

od tak dawna zasilasz już grono Aniołów w niebie
a wciąż nie potrafię przyzwyczaić swoich myśli do Twojej ziemskiej nieobecności.
Próbuję z Tobą rozmawiać,
bezustannie przeglądam Twoje zdjęcia przypominając sobie niejedno moje
- spełnione przez Ciebie marzenie.
Wiesz czego pragnę od momentu Twojej śmierci?
Codziennie proszę Boga, by pozwolił mi jeszcze kiedyś Ciebie zobaczyć.
Choć ten jeden raz, krótki, całkiem niematerialny..
Chciałabym po prostu być pewna,
że jest Ci TAM dobrze,
może wtedy byłabym w stanie nie zadręczać wszystkich wspomnieniami o Tobie,
może byłoby łatwiej przyzwyczaić się do tego, że nie wrócisz..
Mam nadzieję, że odnalazłeś w Niebie to, czego szukałeś na ziemi.
Pamiętaj Kochany, że wszyscy Tu za Tobą cholernie tęsknimy i mimo,
że żyjemy z dnia na dzień tak, jak gdyby nigdy nic się nie stało,
w sercu każdego z nas zostawiłeś niewyobrażalnie wielką pustkę.


Mój osobisty Aniele, nie mogę się doczekać kolejnego spotkania z Tobą, choćby miało nastąpić za 'x' lat.. "